بررسی رابطه ی چاقی و مدت زمان تماشای تلویزیون در دانش آموزان مدارس مناطق مختلف شهر تهران در سال ۱۳۹۱

سابقه و هدف: چاقی بیماری مزمن و شایع ترین اختلال متابولیسم چربی است. روند صعودی چاقی در کودکان در دهه اخیر شکل نگران کننده به خود گرفته است. امروزه تلویزیون بخش مهم زندگی کودکان را در دنیا به خود اختصاص داده است. بچه ها اغلب هنگام تماشای تلویزیون فعالیتی ندارند و ورزش نمی کنند. این مطالعه در راستای بررسی ارتباط شیوع چاقی و ساعات تماشای تلویزیون در دانش آموزان ابتدایی دختران و پسران انجام شد. مواد و روش ها: دراین پژوهش توصیفی- مقطعی، ‏‏ساعات تماشای تلویزیون و شاخص توده بدنی 552 دانش آموز ابتدایی 8 منطقه از مناطق 22 گانه شهر تهران به روش نمونه گیری تصادفی اندازه گیری شد. bmi دانش آموزان براساس نمودار who محاسبه شد. داده ها ازطریق نرم افزار spss16 پردازش شد. یافته ها: بین 500 نمونه، دختران 5/7 % لاغر، 67/2 % دارای وزن طبیعی، 14/6 % اضافه وزن و12/5 % چاق بودند، بین پسران4/3 % لاغر، ‏ 59/6 % وزن طبیعی، 12/2 % اضافه وزن و 23/9 % چاق بودند. رابطه bmi و ساعات تماشای تلویزیون معنی دار مشاهده شد (002/0=p)‏‏، رابطه آماری معنی دار بین ساعات تماشای تلویزیون توسط والدین و دانش آموز (000p=) و بین وضعیت اقتصادی و ساعات تماشای تلویزیون توسط دانش آموز وجود دارد (033/0=p). رابطه ساعات تماشای تلویزیون و جنسیت، بعد خانوار، فعالیت فیزیکی ازنظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: از آن جا که رابطه bmi و ساعات تماشای تلویزیون دانش آموز، هم چنین رابطه ساعات تماشای تلویزیون توسط والدین و دانش آموز معنی دار است لذا ممکن است افزایش آگاهی خانواده دراین زمینه، کاهش چاقی و عوارض متعاقب آن را به دنبال داشته باشد. واژگان کلیدی: تلویزیون، چاقی، دانش آموز